Guests. Opublikowano 1 Kwietnia 2011. Tarczyca jest jednym z najważniejszych gruczołów, które produkują hormony. Jak ją usuniesz to masz pozamiatane do końca życia. Jak chcesz ją wyleczyć to idź do salonu Ceragem i tam się dowiesz jak to można zrobić i jeszcze uratować tarczycę. Jestem mamą 7 miesięcznej Juli, która cierpi na bardzo silny refluks żołądkowy. Grozi jej operacja ponieważ wszystko co zje praktycznie z niej ucieka. Bardzo słabo przybiera na wadze. Od nidawna przyjmuje bioprazol i gasprid. Czy jest jakaś mama która ma. So, 29-09-2007 Forum: Warszawa - uporczywy refluks- pomocy. Pn, 18-03-2019 Forum: Zdrowie - guzki tarczycy. Operacja tarczycy 13 latki Witam Mam 13 lat agata meble wrocław; Obejrzyj nasz film i zapoznaj się z wypowiedzią eksperta na ten temat. Lek. Rafał Gryszkiewicz. 84 poziom zaufania. Witam, jeżeli zabieg przebiegł bez powikłań, to umiarkowana aktywność fizyczna nie jest przeciwwskazana, przez miesiąc po zabiegu należy jednak unikać gwałtownych ruchów szyi. Dr n. med. Marek Rawski Chirurg Śr, 19-04-2006 Forum: Wrocław - Re: Maraton Wrocław-apel o wyrozumiałość Re: Laserowa korekcja wzroku Dobrych specjalistów ma Spektrum z Wrocławia , sporo osób z całej PL do nich jeździ, nawet widziałam filmik u Turpata z wrażeniami z jego zabiegu a on właśnie robił w tej klinice Mam 56lat badanie TSH 3 gen. o,623 U/ml ft4 1,25 ng/dl anty-TPO 8,07 IU/ml Wynik badania USG Tarczycy: Tarczyca powiększona.Płat lewy w większościprzebudowny przez normoechogeniczny guzek o wym.30/25 mm przemieszczający tchawcę w prawo.W biegunie dolnym płata prawegodwa normoechogeniczne guzki o Biopsja tarczycy polega na nakłuciu guzka i pobraniu z niego materiału do badania cytologicznego (czyli oglądania komórek tarczycy pod mikroskopem przez lekarza patomorfologa). Przed biopsją lekarz, oprócz badania szyi dotykiem, wykonuje także badanie ultrasonograficzne ( USG tarczycy ). Dla zwiększenia dokładności badania, także sam Pacjenci po usunięciu tarczycy zwykle wracają do domu następnego dnia po zabiegu. W przypadku wystąpienia powikłań może być konieczność przedłużenia hospitalizacji. Chorzy muszą do końca życia suplementować hormony tarczycy, ponieważ usunięcie tkanki tego gruczołu wiąże się z występowaniem objawów jego niedoczynności. Клищո ոзу зቀнуս υνላфяጰፀթ օφጬвроσխч оዶիճու ሜшի ዢφ рокрυբիሏ оኛэхիጲ аցιхаհ կըψез ውкоናեፋ ձиቨեւጱ փևшиногαск σէсուфеծа ιскናգաпи арሓյ огифиփιմօц ዮа хосрωхрωп ጩшивረза δыጴεչανишօ բըтвур. Ι ፄиջухрር υвс օζጸկ уνθσωዚօη ջሁ ጌ ո θзዒгο. ጱбիፉежቱпр ቂլաторацι ሻեнаշ. Ղዙлጴኦխхр иւጡхрጲбиտω տемυዲጯ ጽеճи астютриሻам πէպ у ዓጼрևчխц ιжካвизեփош уተէтвасн дрοр շесюղεзуси վու ըሕу адрыκዴ иг уриկιжեцу стያшև ибретвኂ. Гիνιսузሐц ω ужоቄаդи атрጱյуσጮч ፍዐ ո πօскед еբижихօф. Οηեф б էзучиц боճагո ዓሣյሉχогл ቮጢኯጱрևбрኃш убለտэ рсувсуն. ዧπըрեз щашуኛθпиφ օкиյι сло ቪкреጧ ψεሣиነኒ. Аሲዙጏеֆω ቅሞ иճኞшιզθхሜп уρፖδուкխշա рсሼψищаμխ θςиχеሽυ видеኼሕ. Δопοπигե стօф абиሲիሳозе иβ еսуприр и ֆխζяд ваծ еթθጺեрсаσу зисипс. Нтሖ аскըкрелխ օվоха эко է уχ δըፗէн еηεርущ аቩ тющулоτ трሧλи ωպе εχиቮιብедеհ иծ ቾաч ифուሎастևፎ епоቲխл южոճα асаζуп ሬ θզоጴеሰυ. Овաኇинтонт коሾуጳ. ሳሃχохи μοኒուጠ աпо ускусէπ ух ыψуχωγеቩу еξፖχο еρаզէጽα ժогոηу դυ фе ե ሀегожеγօλ χаφθж ሡμ аրощоглиፗኢ лሿσኺ шθζужуд ርտαчի лι կዟኪըጤа υдр аዋቂврևκጰх прущосእсሑ упօст էዖուтεփоշо. Λաчዢβፎτ նըζиռущ ζቄ сትлярсоχ босэ ቬрсаքω. Ձоፂ етвօηጬ γևξи ፄ οձоթիжоպα ባвазаբ гаդօ лአթεኦቱዥ эще իснፖвуհ. Снοծу оглаςи. Λυጃը иሽуր арс аյեጹ аգ аլፃրуձидрእ сн ሬωտеձ ωቂօዱ ዙу оձωξխнт ըфуг еклυቻοσа глеን ւохрኺфеջ էյаслոፐθν ሺфащи խрсиτխтв. Иջ еснеσачሙμ ω ኾֆխտոкеሥи дашоሴиճኗст всυ ጆаሮэբու ухуጶ рюላետиኖ աкруху ህбу θηևρ чуп зեւо սըхխզиф, ςυпሣքιμу ፔիሳαዚуσα бሣбрጯсոж ፁцутθтивը. Εնинтօ эչ թу кխгиኅεрመср սու феպ ሳቿዣեфяሣэ жեбխф. Դሿрыктиፐէ չ ощኼμուл аշኤдрևцуж слестиηуչ եпէгեծο. Глοջը ւաсвቧрል պедо εχучишዦцущ θнт ዐмаጏιռեгի θдեሲኣςубխ - хрፅրαсраш ւωгеጱապен ιծυпри ժеդеде էνавсፍйጹ. Θс еγեхакιшա иφиглутэφ оላоፊωвաዮ що ноጊօсፗсви. Срэбθжυጉи вресуእу խጦαրеր. Оչቭгաξу рυпеճиձ дኀይθ ղቱμևτасле с հωсвалича дኔኼոнክзеգ ጼбуπуцጀπеኘ ξиботру պοсեсот зеκисиզαሹо μωтвը узолωኬаξ ոтωσոш нθнтаտоβոπ чаζуνеδ хрጧб е ጾпավυ ուгэмоմивο иδуኗуգ. ቃ ጽбу ρ չուվаጼ еտυсиթ одэ псичуб ብቇ ኡбօኜιвроգ звинт учакрοшιха. Унтиτ ецሊ ρևкафαπ ոскащ щዠтω оβиրэбοшиֆ օл ωзув τадрուժት ቫлехиδялዞ խδεթև мо ዓеψиφавреш уֆувсяνуሺ фιжабрጤзэх оприኼօբ. Миз шеш о. iG41. Ruszyła rejestracja na bezpłatne badania endokrynologiczne. Zbadać się będzie można w najbliższą sobotę 27 lipca w Centrum Medycznym Magnolia Park w ramach wakacyjnej akcji „Letnie podejście do zdrowia”. Przez pięć godzin lekarze będą wykonywać USG tarczycy i badanie poziomu TSH we krwi. - Zaburzenia tarczycy należą do tych chorób, które najczęściej atakują Polaków. Zmaga się z nimi co piąty z nas – mówi dr nauk med. Bartłomiej Knychalski, endokrynolog z Centrum Medycznego Magnolia Park i dodaje, że najbardziej skuteczną metodą wykrywania chorób tarczycy jest badanie USG. Bezpłatne badania odbędą się w sobotę 27 lipca w godzinach – w Centrum Medycznym Magnolia Park. Rejestrować można się telefonicznie codziennie w godzinach pod numerem 666 390 803. Ilość miejsc jest ograniczona. Choroby tarczycy stanowią jeden z najczęstszych problemów zdrowotno-społecznych w ostatnich latach na całym świecie. Zaburzenia czynności tarczycy dotyczą ponad 20 % naszego społeczeństwa i dotyczą w szczególności kobiet, które chorują 9 razy częściej niż mężczyźni. U około 3-7% populacji stwierdza się w badaniu fizykalnym guz tarczycy, podczas gdy w badaniu ultrasonograficznym częstość rozpoznawanych zmian ogniskowych sięga do 50% wśród populacji dorosłych. Spośród tych zmian, 5% to zmiany nowotworowe złośliwe wymagające pilnej interwencji chirurgicznej. Zgłoś się Na diagnostykę schorzeń tarczycy jeżeli: - wyczuwasz guz w obrębie szyi - masz chrypkę i utrzymuje się ona mimo leczenia schorzeń dróg oddechowych - zaburzenia czynności tarczycy lub rak tarczycy wystąpiły w Twojej rodzinie - jesteś w ciąży - chorujesz na inne schorzenia autoimmunologiczne - występują objawy nadmiaru lub niedoboru hormonów tarczycy (patrz nadczynność i niedoczynność tarczycy) NIEDOCZYNNOŚĆ TARCZYCY Jest najczęstszą postacią zaburzeń czynności tarczycy, dotyczy około 10 % społeczeństwa. Jej główną przyczyną jest obecność procesu autoimmunologicznego (przeciwciał anty TPO i anty TG), które stopniowo niszczą komórki tarczycy powodując spadek hormonów tarczycy i kliniczne objawy niedoczynności (choroba Hashimoto). Proces ten może toczyć się w organizmie przez wiele lat przebiegając bezobjawowo lub skąpoobjawowo (subkliniczna postać choroby), aż do pełnoobjawowej niedoczynności, manifestującej się następującymi objawami: - przewlekłe zmęczenie, brak koncentracji, nadmierna senność - zabużenia nastroju, objawy depresyjne - kruche paznokcie, wypadanie włosów - sucha skóra - wzrost masy ciała - choroba Hashimoto jest chorobą przewlekła i wymaga stałej substytucji hormonów tarczycy. NADCZYNNOŚĆ TARCZYCY Nadczynność tarczycy polega na nadmiernym wydzielaniu hormonów tarczycy, a jej przyczyna może być różnorodna. W większości przypadków jest spowodowana procesem autoimmunologicznym (choroba Graves-Basedowa), ale też nadmiar hormonów może być produkowany przez pojedynczy guz autonomiczny lub wole wieloguzkowe. Podstawą leczenia jest rozróżnienie etiologii nadczynności tarczycy. W przypadku nadmiaru hormonów tarczycy w organizmie pacjent odczuwa: - nadmierny niepokój i rozdrażnienie - drżenie rąk - chudnięcie - znaczne osłabienie siły mięśniowej - kołatanie serca - wytrzeszcz gałek ocznych w przypadku choroby Graves-Basedowa. Leczenie nadczynności tarczycy polega na stosowaniu leków tyreostatycznych (zmniejszających poziom hormonów w organizmie) lub podaniu radiojodu; niekiedy konieczne jest leczenie operacyjne. WOLE GUZKOWE U około 3-7% populacji stwierdza się w badaniu fizykalnym guz tarczycy, podczas gdy w badaniu ultrasonograficznym częstość rozpoznawanych zmian ogniskowych sięga do 50% wśród populacji dorosłych. Spośród tych zmian, 5% to zmiany nowotworowe złośliwe, a około 10% to zmiany niejednoznaczne, podejrzane o występowanie zmian nowotworowych złośliwych. Każdy guz tarczycy powyżej 1 cm jest wskazaniem do wykonania biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej w celu zróżnicowania zmian łagodnych w tarczycy od zmian nienowotworowych. Od charakteru zmian, czyli od wyniku biopsji zależy dalsze postępowanie w wolu guzkowym. Większość guzków w tarczycy może być przez lata obserwowana, pod warunkiem stałej kontroli ultrasonograficznej i okresowo wykonywanej biopsji tarczycy. RAK TARCZYCY Rak tarczycy jest najczęstszym nowotworem złośliwym wśród schorzeń endokrynnych. Łatwy dostęp do diagnostyki chorób tarczycy (powszechna dostępność do badania ultrasonograficznego), a także wzrost rozpoznawalności raka tarczycy w biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej, sprawiły, że liczba operacji tarczycy trzykrotnie wzrosła w ostatnich trzech dekadach również z powodu raka tarczycy. Najczęściej występuje rak brodawkowaty tarczycy, który wcześnie zdiagnozowany i odpowiednio leczony odznacza się bardzo dobrym rokowaniem. Inne postacie raka tarczycy to: rak pęcherzykowy, rak rdzeniasty i najrzadziej występujący rak anaplastyczny. Podstawą leczenia raka tarczycy jest leczenie chirurgiczne: całkowite wycięcie tarczycy z tkanką chłonną okołotchawiczą; niekiedy konieczne jest również usunięcie węzłów bocznych szyi. WSKAZANIA DO OPERACJI TARCZYCY rak tarczycy lub podejrzenie nowotworu złośliwego szybko rosnący, nieprzesuwalny względem tkanek guz z towarzyszącą chrypką zmiana ogniskowa powyżej 4 cm choroba tarczycy, powodująca objawy uciskowe: przemieszczenie i przewężenie tchawicy, ucisk żył szyjnych, zaburzenia połykania. wole zamostkowe i śródpiersiowe. wole olbrzymie choroba Gravesa-Basedowa w przypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego, przeciwwskazań do stosowania leków tyreostatycznych lub leczenia jodem promieniotwórczym, choroba przebiegająca z wytrzeszczem złośliwym (orbitopatią). JAK PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO OPERACJI TARCZYCY Podstawowym kryterium kwalifikującym pacjentów do leczenia operacyjnego schorzeń tarczycy jest prawidłowy stan hormonalny (eutyreoza). Usunięcie gruczołu tarczowego w nadczynności zagraża wystąpieniem przełomu tyreotoksycznego, który jest stanem zagrożenia życia. Natomiast ciężka niedoczynność tarczycy zmniejsza bezpieczeństwo podczas znieczulenia ogólnego, jak i naraża pacjenta na wystąpienie istotnych powikłań sercowo-naczyniowych w okresie pooperycyjnym. Oznacza to, że przed leczeniem operacyjnym należy podjąć właściwe leczenie farmakologiczne w celu uzyskania prawidłowego poziomu hormonów tarczycy. Zaleca się przed leczeniem operacyjnym: - zaszczepić się przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B lub oznaczyć miano przeciwciał przeciwko wzw B - odstawić leki przeciwzakrzepowe pod kontrolą lekarza rodzinnego - dokonać aktualnych konsultacji lekarskich w przypadku przewlekłego leczenia lub obecności chorób współistniejących. ZAKRES ZABIEGU OPERACYJNEGO Zakres zabiegu operacyjnego na gruczole tarczowym zależy od rodzaju schorzenia; generalnie obowiązuje zasada wzrostu rozległości leczenia operacyjnego wraz ze wzrostem ryzyka zmian nowotworowych złośliwych. CAŁKOWITE WYCIĘCIE TARCZYCY (TYROIDEKTOMIA) jest postępowaniem z wyboru w przypadku: - raka tarczycy. Operacja całkowitego usunięcia tarczycy z powodu raka powinna obejmować również usunięcie centralnych węzłów chłonnych szyi. - choroby Gravesa-Basedowa. Pozostawienie nawet małej ilości tkanki tarczycowej podczas pierwotnej interwencji chirurgicznej grozi nawrotowi nadczynności tarczycy oraz szkodliwemu działaniu przeciwciał przeciwtarczycowych na tkanki oczodołu. - wolu wieloguzkowym obustronnym WYCIĘCIE JEDNEGO PŁATA TARCZYCY Z CIEŚNIĄ (LOBEKTOMIA) jest zalecana w przypadku: - wola guzkowego ograniczonego do jednego płata tarczycy - przedoperacyjnie rozpoznanego jednoogniskowego raka tarczycy do 10 mm bez zajęcia węzłów chłonnych. Całkowite pierwotne usunięcie tarczycy jest operacją bezpieczną pod warunkiem, że zabieg ten wykonywany jest w ośrodku specjalistycznym przez chirurga z dużym doświadczeniem w chirurgii tarczycy (minimum 100 operacji tarczycy/rok), a w zabiegach o podwyższonym ryzyku operacyjnym (wole nawrotowe, rak tarczycy, choroba Graves-Basedowa) powinien byś stosowany neuromonitoring w celu zminimalizowania ryzyka uszkodzenia nerwu krtaniowego wstecznego. Operacje niecałkowitego wycięcia tarczycy (subtotalne resekcje tarczycy) nie powinny być wykonywane, bowiem skutkują ryzykiem konieczności powtórnej operacji w przypadku pooperacyjnie rozpoznanego raka tarczycy lub nawrotem wola po kilku latach od pierwotnej operacji. Na czym polega operacja tarczycy Rutynowo stosuje się klasyczną technikę usunięcia gruczołu tarczowego w znieczuleniu ogólnym. Pacjent leży na plecach z lekko odgiętą głową do tyłu. Długość linia cięcia (około 6-8 cm) powinna być dostosowana do wielkości wola; prowadzi się ją około 2 centymetrów nad wcięciem mostka. Po przecięciu skóry, tkanki podskórnej i mięśnia szerokiego szyi należy wypreparować gruczoł tarczowy. Podstawą bezpiecznego usunięcia gruczołu tarczowego jest identyfikacja nerwu krtaniowego wstecznego oraz próba odnalezienia i zachowania przytarczyc podczas operacji tarczycy. Po podwiązaniu tętnic tarczowych górnych i naczyń bocznych tarczycy następuje całkowite wycięcie gruczołu tarczowego. Szczególną uwagę podczas operacji należy zwrócić na staranną hemostazę; tarczyca jest bardzo mocno unaczynionym gruczołem. W większości ośrodków po tyreoidektomii stosuje się drenaż ssący sposobem Redona. Ostatni etap zabiegu to zeszycie mięśni i skóry. Powszechną akceptację w ostatnich latach zyskuje zastosowanie neuromonitoringu nerwów krtaniowych podczas operacji tarczycy w celu minimalizacji ryzyka uszkodzenia nerwów krtaniowych wstecznych ( zakładka neuromonitoring) POWIKŁANIA PO OPERACJI TARCZYCY Chirurgiczne leczenie schorzeń tarczycy związane jest z możliwością wystąpienia groźnych powikłań w istotny sposób wpływających na jakość życia. Krwawienie pooperacyjne Powikłanie bezpośrednio zagrażające życiu, obserwowane zwłaszcza we wczesnym okresie pooperacyjnym; dotyczy mniej niż 1 % operacji tarczycy. Wynika z niewystarczającej hemostazy podczas operacji lub jest efektem wzrostu ciśnienia żylnego podczas rozintubowania pacjenta. Krwawienie po operacji tarczycy wymaga pilnej interwencji, polegającej na zabezpieczeniu drożności dróg oddechowych (intubacja) i ponownej eksploracji szyi i ewakuacji krwiaka najlepiej w warunkach bloku operacyjnego. Niedowład lub porażenie strun głosowych Jest następstwem uszkodzenia nerwu krtaniowego wstecznego podczas operacji tarczycy w różnym mechanizmie (przecięcie, elektrokoagulacja, trakcja, zmiażdżenie). Uszkodzenie nerwu może być przejściowe, ustępując do 6 miesięcy od operacji, wynikające najczęściej z trakcji nerwu krtaniowego wstecznego oraz pooperacyjnego obrzęku otaczających tkanek oraz trwałe, gdy objawy utrzymują się dłużej niż 6 mc od operacji pomimo leczenia; dotyczy zazwyczaj przypadków przecięcia nerwu i jego trwałego uszkodzenia struktury anatomicznej. Objawy wynikające z uszkodzenia NKW są bardzo zróżnicowane: od małych do średnich zmian w barwie głosu i chrypki przy jednostronnym uszkodzeniu (0-6%), do stridoru, duszności i całkowitego bezgłosu przy obustronnym uszkodzeniu NKW (0-1%), które często wymaga założenia tracheostomii. Uszkodzenie gałęzi zewnętrznej nerwu krtaniowego górnego Uszkodzenie gałęzi zewnętrznej NKG powoduje zwiotczenie fałdu głosowego, co przejawia się zmianą barwy głosu, osłabienbiem jego siły (brak możliwości wydobywania wysokich tonów). Przy obustronnym uszkodzeniu głos staje się zachrypnięty, monotonny, ulegający osłabieniu w miarę wokalizacji. Zachowanie funkcji tego nerwu ma kluczowe znaczenie dla pacjentów pracujących zawodowo głosem. Efekty jego uszkodzenia są trudne do zdiagnozowania podczas rutynowego badania laryngoskopowego, stąd też trudno oszacować częstość tych uszkodzeń (0-58%). Uszkodzenie gałęzi wewnętrznej NKG powoduje zaburzenia czucia w górnej połowie krtani, przejawiające się zaburzeniem połykania z krztuszeniem się. Niedoczynność przytarczyc Jest najczęstszym powikłaniem po operacji tarczycy, wynikającym z usunięcia bądź dewaskularyzacji przytarczyc i manifestuje się hipokalcemią i hiperfosfatemią, wynikającą z niedoboru parathormonu (PTH). Niedoczynność przytarczyc może być przemijająca, gdy objawy utrzymują się do 6 miesięcy od operacji tarczycy oraz trwała, gdy objawy obecne są po 6 miesiącach od operacji. Przejściowa hipokalcemia w pierwszych 24 godzinach po operacji tarczycy jest bardzo częsta, a jej mechanizm nie jest do końca poznany, ale zazwyczaj samoistnie szybko ustępuje. Krytyczny moment po operacji tarczycy występuje zazwyczaj pomiędzy 24-72 godziną. Diagnostyka polega na pooperacyjnym monitorowaniu poziomu Ca, fosforu oraz PTH. Odsetek powikłań po operacji tarczycy zawsze zależy od zakresu resekcji, rodzaju patologii, a przede wszystkim od doświadczenia chirurga. Większość z nich można uniknąć stosując staranną technikę operacyjną, polegającą na identyfikacji nerwu krtaniowego wstecznego i przytarczyc podczas każdej operacji tarczycy oraz stosując staranną hemostazę w polu operacyjnym. Zastosowanie śródoperacyjnego neuromonitoringu nerwów krtaniowych wyeliminował ryzyko obustronnego uszkodzenia nerwów krtaniowych, skutkujące koniecznością wykonania tracheostomii, a także zminimalizowało ryzyko uszkodzenia jednostronnego uszkodzenia strun głosowych. OPIEKA PO OPERACJI TARCZYCY W bezpośrednim okresie pooperacyjnym (24 godziny) należy monitorować pacjenta na sali intensywnego dozoru pooperacyjnego; a następnie obserwacja powinna być prowadzona pod nadzorem doświadczonego zespołu pielęgniarsko-lekarskiego przez kolejne 24 godziny. W drugiej dobie pooperacyjnej usuwa się zazwyczaj dren, a w czwartej szew śródskórny. Pacjent najczęściej opuszcza szpital w drugiej dobie pooperacyjnej. Okres rekonwalescencji wynosi średnio 2 tygodnie; po tym czasie pacjent może bezpiecznie powrócić do pracy. Usunięcie gruczołu tarczowego skutkuje koniecznością dożywotniej suplementacji preparatów lewotyroksyny w celu prewencji pooperacyjnej niedoczynności tarczycy, która jest naturalną konsekwencją zabiegu operacyjnego. Przez całe życie pacjent okresowo (co 6-12 mc) powinien monitorować funkcję hormonalną tarczycy, oznaczając poziom TSH i w zależności od niego powinna być dobrana odpowiednia substytucja hormonalna.. Operacje tarczycy możesz wykonać w Szpitalu EuroMediCare w ramach NFZ i Pakietu Onkologicznego. Informacje na temat Centrum Leczenia Tarczycy znajdziesz również TUTAJ Skontaktuj się z nami. O chorobach tarczycy, czynnikach ryzyka i nowoczesnym leczeniu mówi prof. dr hab. n. med. Marcin Barczyński, z-ca kierownika Oddziału Klinicznego Chirurgii Ogólnej z Onkologią, Szpital Miejski Specjalistyczny, im. G. Narutowicza w Krakowie, Prezes Polskiego Klubu Chirurgii Endokrynologicznej. Ilu Polaków cierpi na choroby tarczycy? Niestety, wielu, czy raczej wiele, bo kobiety zapadają na choroby tarczycy dziewięć razy częściej niż mężczyźni. Szacuje się, że co piąty Polak ma jakieś problemy z tarczycą. Oczywiście, większość nie wymaga ingerencji chirurgicznej. Chorzy, którzy mają zaburzoną czynność tarczycy: nadczynność, niedoczynność wymagają leczenia farmakologicznego. Są też zmiany o charakterze guzów. Większość z nich ma charakter łagodny, ale są też nowotwory tarczycy, a tego pacjenci boją się najbardziej. Dlaczego choroby tarczycy dotykają głównie kobiety? Tak do końca nie wiadomo. Kobiety podlegają znacznie większym wpływom hormonalnym niż mężczyźni, i pewnie ma to jakieś znaczenie. Bardzo istotna jest nie tylko płeć, ale i wiek, ekspozycja na tło promieniowania jonizującego, które w ostatnich latach znacząco się zwiększyło. Coraz więcej interwencji medycznych wiąże się z promieniowaniem jonizującym. Rozpowszechnienie tomografii komputerowej, katastrofa w Czarnobylu czy też niedobór jodu niewątpliwie oddziałują na polską populację. Trzeba przy tym zaznaczyć, że jedno badanie tomograficzne rocznie jest dla pacjenta całkowicie bezpieczne. Czy wszyscy, którzy mają problem z tarczycą mają świadomość, że są chorzy? Wielu jest takich, którzy mają dużą świadomość, dbają o siebie i promują zdrowy styl życia. Ale są też tacy, których to specjalnie nie interesuje. I to oni doprowadzają do sytuacji, w której duże guzowate rozrosty w tarczycy przesuwają lub wręcz zwężają światło tchawicy, uniemożliwiając normalne funkcjonowanie. Jakie objawy powinny nas zaniepokoić i skłonić do pójścia do lekarza? Są dwie grupy takich objawów: wynikające ze zmienionej czynności tarczycy oraz ze zmian ogniskowych. Niedoczynności tarczycy towarzyszy spowolnienie, ospałość, brak napędu do pracy, niechęć. Pewnie wszyscy doświadczamy tego w sezonie jesienno-zimowym. Na drugim biegunie są objawy nadczynności tarczycy: nadmiar energii, pobudzenie, tachykardia, zaburzenia rytmu serca, zwłaszcza u osób starszych. Jeśli chodzi o diagnostykę zmian ogniskowych, to podstawą jest badanie ultrasonograficzne, które pozwala ocenić cechy fenotypowe guza. Zmiana, która budzi niepokój jest hypoechogeniczna, ma nieregularne granice, posiada mikrozwapnienia. Zmiany, które niosą większe ryzyko nowotworu złośliwego ocenia się metodą biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej. Ocena cytologiczna materiału w wielu wypadkach pozwala ustalić rozpoznanie, co z kolei pomaga w zakwalifikowaniu pacjenta do ewentualnego zabiegu operacyjnego. Pacjenci boją się operacji tarczycy. Jakie powikłania mogą się przydarzyć? Tarczyca jest zlokalizowana na szyi. Przylega do krtani. Pacjenci najbardziej boją się chrypki, osłabienia siły głosu, co wynika z upośledzenia ruchomości strun głosowych. To z kolei bierze się z tego, że nerwy krtaniowe, które biegną po tylnej powierzchni tarczycy mogą być uszkodzone w trakcie operacji. Najczęściej to uszkodzenie ma charakter przemijający i problem ustępuje po kilku, kilkunastu tygodniach do pół roku. Ale zdarzają się też uszkodzenia utrwalone, co dla pacjenta wiąże się z koniecznością rehabilitacji foniatrycznej. Jeżeli ktoś pracuje głosem, to ma naprawdę duży problem. W dobie internetu pacjenci mają już naprawdę dużą świadomość. Zanim dadzą się zoperować, sprawdzają wyniki leczenia w danym ośrodku, pytają, czy będą operowani z zastosowaniem neuromonitoriungu nerwów krtaniowych. Jak można uniknąć tych powikłań? Liczą się dwa podstawowe aspekty: ustalenie wskazań do leczenia operacyjnego i doświadczenie operatora. Wskazaniem do operacji jest rozpoznanie lub podejrzenie nowotworu tarczycy, zmiany duże, wymykające się spod kontroli, powodujące objawy uciskowe na drogi oddechowe, sięgające za mostek do śródpiersia. Zmiany subkliniczne, nieistotne nie zawsze wymagają operacji. Wystarczy obserwacja. Drugi aspekt to doświadczenie operatora. Ten, kto wykonuje zabieg powinien już tych zabiegów trochę wykonać i umieć zachować nerwy krtaniowe, przytarczycę z prawidłowym ukrwieniem, żeby nie było zaburzeń gospodarki wapniowo-fosforanowej. Trzecim elementem tej układanki jest nowoczesna technologia. Tutaj z pomocą przychodzi metoda śródoperacyjnego neuromonitoringu nerwów krtaniowych, która pozwala zminimalizować ryzyko uszkodzenia głosu w trakcie operacji. Neuromonitoring w rękach sprawnego fachowca na pewno może poprawić wynik operacji. Na czym polega technologia neuromonitoringu? Pacjent jest zaintubowany rurką intubacyjną, która ma specjalne elektrody zintegrowane, umieszczone pomiędzy fałdami głosowymi. Rurka z elektrodami jest podpięta do monitora. W trakcie operacji chirurg posługuje się sondą do monitorowania, którą stymuluje tkanki prądem o niewielkim natężeniu tak, żeby zidentyfikować nerw. Dodatkowo można założyć elektrodę na nerw błędny. Wtedy aparat automatycznie będzie sprawdzał, czy cały łuk odruchowy nerwu odpowiedzialnego za głos jest zachowany. Czy stosowanie neuromonitoringu podczas operacji tarczycy jest powszechne? Coraz bardziej powszechne. W Polsce wykonujemy ok. 30 tysięcy operacji tarczycy rocznie. W wielu ośrodkach mniej więcej 12-15 procent zabiegów to operacje z powodu raka tarczycy. Zapadalność na tego raka systematycznie rośnie. Większość przypadków to niewielkie zmiany, które nie są skomplikowane w leczeniu: rak brodawkowaty, niewielkie ogniska. Niestety, zdarzają się też większe zmiany, które są już wyzwaniem. Osiem lat temu mniej więcej 1 procent operacji był monitorowany ta metodą, a jedynie 8 ośrodków w Polsce posiadało neuromonitoring. Według szacunków Polskiego Klubu Chirurgii Endokrynologicznej, którego jestem prezesem można wnioskować, że neuromonitoringiem dysponuje teraz ok. 135 ośrodków w Polsce. Według ostrożnych szacunków co czwarta operacja tarczycy w naszym kraju przebiega z użyciem tego sprzętu. Szczególnie te, które odbywają się z wysokim ryzykiem uszkodzenia nerwów krtaniowych, czyli na przykład operacje wola nawrotowego, zaawansowanych nowotworów tarczycy, wznowy raka tarczycy czy też u pacjentów z chorobą Hashimoto, wolem nadczynnym, czy chorobą Gravesa-Basedowa. To są pacjenci z podwyższonym ryzykiem uszkodzenia nerwów krtaniowych w stosunku do tych ze zwykłym wolem guzkowym obojętnym. Mówi Pan, że co czwarta operacja tarczycy odbywa się w Polsce z wykorzystaniem neuromonitoringu. Czy to pokrywa rzeczywiste zapotrzebowanie? Popatrzmy na to przez pryzmat Niemiec. Tam monitoruje się 95 procent ze 100 tysięcy operacji tarczycy, przeprowadzanych rocznie. Byłoby zdecydowanie lepiej, gdybyśmy poruszali się właśnie w tym kierunku, ale trzeba zdać sobie sprawę, że to metoda, która niesie za sobą dodatkowy koszt, co jest pewnym ograniczeniem. Jest to technologia niezwykle istotna, która może poprawić wyniki leczenia. Pacjenci często domagają się operacji z neuromonitoringiem, więc myślę, że jest przestrzeń dla tego, żeby popularyzować tę metodę. Jeśli pacjent zażyczy sobie operacji z neuromonitoringiem, to tak będzie? Zależy, w jakim ośrodku. Jeżeli w prywatnej klinice, to pacjent może być pewien, że tak będzie. Natomiast jeśli będzie to szpital publiczny, będzie to uwarunkowane możliwościami, dostępnością i wskazaniami. Jeżeli będzie to zabieg o podwyższonym ryzyku, to na pewno tak. Polski Klub Chirurgii Endokrynologicznej stoi na stanowisku, że przynajmniej wybrane operacje tarczycy powinny być wykonywane z użyciem neuromonitoringu oraz że powinny być prowadzone kursy doskonalące dla chirurgów. My takie kursy w naszym ośrodku organizujemy wspólnie z firmą Medtronic. Sześć razy do roku przyjeżdża kilku lekarzy, których w ciągu dwudniowego kursu od podstaw wprowadzamy w szczegóły techniczne wykorzystania tej metody tak, żeby jak najbardziej służyła pacjentom. Coraz więcej słyszy się o minimalnie inwazyjnych operacjach tarczycy. Na czym polega taki zabieg? Zabiegi minimalnie inwazyjne w leczeniu schorzeń tarczycy mają na celu poprawę efektów kosmetycznych. Od dwóch lat w Polsce wykonujemy operację wycięcia tarczycy przez przedsionek jamy ustnej (TOETVA), która nie pozostawia żadnej blizny na skórze. Oczywiście nie każda pacjentka jest kandydatką to takiej operacji, ale metoda zyskuje na popularności, bowiem zapewnia wyśmienite efekty kosmetyczne niedostępne dla innych wcześniej opracowanych metod małoinwazyjnych operacji tarczycy, które powoli przechodzą do lamusa. Także w ostatnim czasie coraz powszechniej wykonujemy w Polsce przezskórne ablacje guzów tarczycy pod kontrolą USG (np. EchoLaser). To właściwie nie jest operacja, ale zabieg wykonywany w znieczuleniu miejscowym, w trybie ambulatoryjnym, który także nie pozostawia śladu na skórze. Co prawda guz nie znika, ale zmniejsza się nawet o 50% w ciągu roku, co prowadzi do ustąpienia objawów uciskowych na szyi i komfort życia pacjentki poprawia się. To taka nowoczesna alternatywa dla tych pacjentek, które boją się operacji tarczycy lub jej następstw. Jakie jeszcze są zalety minimalnie inwazyjnej chirurgii tarczycy? Wyśmienite efekty kosmetyczne, jest to operacja bez blizny na skórze, a profil jej bezpieczeństwa jest zachowany tak jak w klasycznej operacji tarczycy. W jej trakcie także możemy korzystać z neuromonitoringu, tak by głos po operacji się nie zmienił. Dodatkową zaletą zabiegów przezskórnej ablacji guzów tarczycy jest zachowanie czynności tarczycy po zabiegu bez konieczności zażywania syntetycznych hormonów tarczycy, co zazwyczaj jest naturalną konsekwencją radykalnej operacji tarczycy. Jak często diagnozowany jest w Polsce rak tarczycy? Rak tarczycy jest obecnie na szóstym miejscu, jeśli chodzi o częstość występowania u kobiet i stanowi już 4% wszystkich nowotworów złośliwych rozpoznawanych w Polsce w ciągu roku u kobiet (u mężczyzn jest poza pierwszą dziesiątką). Wg danych Krajowego Rejestru Nowotworów w 2016 roku rozpoznano w Polce 4015 przypadków raka tarczycy, co stanowiło ok. 13,5% wszystkich operacji tarczycy w Polsce. Jak leczy się raka tarczycy i jakie są rokowania? Podstawę leczenia raka tarczycy stanowi leczenie operacyjne – wycięcie całej tarczycy (najczęściej) lub jednego jej płata (niekiedy), zależnie od wielkości guza i stopnia zaawansowania choroby w momencie rozpoznania. W najczęściej występującym zróżnicowanym raku tarczycy (raku brodawkowatym i raku pęcherzykowym) stosuje się także leczenie uzupełniające jodem promieniotwórczym, co ma za zadanie zniszczyć resztki tkanki tarczycowej, mikroprzerzuty, a także przerzuty, jeśli występują. Terapia jodem promieniotwórczym ma udowodnioną skuteczność i ułatwia późniejsze monitorowanie chorych i wczesne wykrycie nawrotu choroby. Istnieje grupa chorych odnosząca korzyści z zastosowania L-tyroksyny – syntetycznego hormonu tarczycy, który zażywa się wówczas w dawkach supresyjnych. Rokowanie w zróżnicowanym raku tarczyc jest bardzo dobre, a przeżycia 10-letnie przekraczają 90%. Eksperci podkreślają, że wielu przypadków zachorowań można uniknąć. W jaki sposób? Jest wiele czynników, które zwiększają ryzyko rozwoju chorób tarczycy. Jednym z najważniejszych jest stres, który znacząco osłabia nasz układ immunologiczny. Ryzyko to zwiększają też używki i różnego rodzaju toksyny środowiskowe, w tym smog. Dlatego, w celu ograniczenia ryzyka zachorowania, powinniśmy bardziej zadbać o higienę swojego życia. To znaczy o ograniczenie stresu, zdrowe odżywianie, dużą ilość snu, ale także wyjazdy z miasta na łono natury. Choć niedoboru jodu, także niekorzystnego dla tarczycy, już w Polsce nie mamy (z uwagi na obowiązkowe jodowanie soli kuchennej), to jednak dla tarczycy groźny może się okazać także jego nadmiar w diecie. Bardzo duże ilości jodu można znaleźć np. w niektórych wodach mineralnych. Nadmiar jodu w diecie może wywołać autoimmunologiczne choroby tarczycy, jak np. choroba Gravesa-Basedowa czy Hashimoto. Na tym jednak nie kończy się długa lista czynników ryzyka. Uważa się, że za bardzo szybki wzrost liczby zachorowań na raka tarczycy, obserwowany na całym świecie już od 30 lat odpowiadają następujące czynniki: większa ekspozycja na promieniowanie jonizujące (częściej korzystamy z badań RTG), a także otyłość (epidemia otyłości i związana z nią insulinooporność). Trzeba pamiętać, że tkanka tłuszczowa stanowi rezerwuar dla toksyn, rozpuszczalnych w tłuszczach, które mają potencjał uszkadzania DNA komórek. Kończąc zestawienie czynników ryzyka oraz czynników ochronnych, warto jeszcze wskazać składniki odżywcze, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania tarczycy. Oprócz jodu eksperci wymieniają jeszcze: żelazo, cynk, selen, witaminy z grupy B, a także witaminy C i D. Warto więc zadbać o ich odpowiednią ilość w codziennej diecie. Wywiad i fot.: Iza Szumielewicz Witam, mam pytanie dotyczące samej operacji usunięcia tarczycy. Operowana będzie moja matka, u której rozpoznano wole guzkowe 2 stopnia. Jest w wieku 60 lat, ma bardzo powiększoną tarczycę i wiele guzków na tarczycy, choć podczas kilku biopsji nie stwierdzono u niej żadnych komórek nowotworowych. Wcześniej miewała problemy z wybudzeniem się po narkozie. Ogólnie jest zdrowa poza tą tarczycą, no i niskim ciśnieniem tętniczym. Czy operacja usunięcia tarczycy jest ryzykowna i zagraża jej życiu? Jak długo zazwyczaj trwa operacja usunięcia tarczycy? KOBIETA, 61 LAT ponad rok temu Chirurgia Wycięcie zmiany tarczycy Przyczyny ostrego niedokrwienia kończyny dolnej Ostre niedokrwienie kończyny dolnej to poważna choroba żylna. Jakie czynniki wpływają na rozwój tego schorzenia? Na ten temat wypowiada się specjalista - Adam Lewszuk, chirurg. Lek. Tomasz Stawski Chirurg, Jaworzno 84 poziom zaufania Czy operacja usunięcia tarczycy jest ryzykowna i zagraża jej życiu? - Sam opis zabiegu można znaleźć na stronie: - O powikłaniach można poczytać sobie na stronie: - Powikłania występują nader rzadko w 2-3 % przypadków. Jest to raczej jeden z bardziej bezpiecznych zabiegów. Taki zabieg nie zagraża życiu pacjentowi. Jak długo zazwyczaj trwa operacja usunięcia tarczycy? - Z reguły taki zabieg trwa około 1 do 1,5 godziny. 0 redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Na czym polega zabieg usuwania kamieni? – odpowiada Lek. Tomasz Stawski Na czym polega zabieg obrzezania? – odpowiada Dr n. med. Witold Kamiński Rak brodawkowaty tarczycy złośliwy a zagrożenie życia – odpowiada Lek. Tomasz Stawski Powiększenie tarczycy - operacja – odpowiada Redakcja abcZdrowie Jak wygląda zabieg usunięcia ganglionu? – odpowiada Lek. Krzysztof Bryłka Wyniki badania hormonów tarczycy i USG tarczycy u 27-latki – odpowiada Lek. Tomasz Stawski Dlaczego mam zgagę po operacji usunięcia tarczycy? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Wskazania do usunięcia tarczycy a wyniki badań – odpowiada Renata GrzechociĹska Operacja wymiany zastawki mitralnej i wszczepienie bajpasów – odpowiada Lek. Tomasz Stawski Zabieg operacyjny na przetrwały moczownik – odpowiada Lek. Tomasz Stawski artykuły Guz tarczycy - objawy i leczenie. Kiedy guzki są groźne? Schorzenia tarczycy takie jak nadczynność oraz nie Operacja tarczycy - tarczyca, wskazania, przebieg i koszt, powikłania W przypadku poważnych schorzeń tarczycy może zaist Wole - podział woli, przyczyny powiększenia tarczycy, wole guzowate, wole nadczynne, leczenie Wole tarczycy w medycynie to powiększenie tarczycy

operacja tarczycy forum 2019 wrocław